Eindelijk is er nog eens wat van onder de naaimachine gerold. Aangezien Kyana zo blij was met haar tricot jurkje dat ik onlangs maakte, op basis van het patroon Wangerooge van Farbenmix, en we hier toch nog een geschikt stofje hadden liggen (van één van de stoffenspektakels van het najaar 2011), maakte ik haar dit jurkje. Sinds het klaar is, heeft ze hem nog niet uitgetrokken. Ze voelt zich er super in. Kyana maakt de laatste tijd immers een gigantische evolutie mee. Ze groeit écht uit tot een jongedame en daar horen natuurlijk de "grilletjes" bij en... het is niet meer zo eenvoudig om samen met haar stofjes en/of patroontjes te kiezen. Het moet écht "juist" zijn in haar ogen. Zo wilde ze voor haar vormsel (28/29 april e.k.) naar de kerk met een zwarte jeans en een zwart t-shirt. Na heel lang overleggen en overtuigen, is ze nu toch gezwicht voor een heel mooi setje van "Charlie". Maar... het haar overtuigen heeft gigantisch veel energie gevraagd en dat terwijl het nu net dat is wat er momenteel bij me ontbreekt. Ik zit in een periode waarin ik mezelf écht voorbijloop. Ik hots van hier naar daar, nooit nog normaal stappend, maar steeds lopend. Het is ook zo druk op de zaak, de kindjes die naar allerlei activiteiten/kampen gaan, er moet zoveel geregeld worden voor de communie van Kyana, ... kortom, het wordt de hoogste tijd dat ik eens wat gas terugneem en eens wat meer tijd voor mezelf maak. Maar ach, we gaan niet klagen.. er zijn ergere dingen in het leven. Ik hoop alleen hier binnenkort wat meer te kunnen tonen en eens wat meer te kunnen volgen op mijn favoriete forum "Sancho" wat al die andere dames voor leuks maken voor hun kroost.
Tussendoor vond ik wel nog de tijd om een slab en handdoek te borduren voor het zoontje van de neef van mijn echtgenoot. Het jongetje kreeg de leuke naar "Ferre" en de ouders leken in elk geval heel blij met hun geschenkje. Alleen... we zien de ouders van Ferre niet zo vaak en aangezien ik wist dat Thierry, de papa, veel met honden bezig was, borduur ik met de beste bedoelingen hondjes op de slab en handdoek en wat blijkt nu.... Thierry is gestopt met zijn hondenactiviteit. Nu ja, hij leek toch wel blij met het geschenkje en da's natuurlijk het belangrijkste.
Het jurkje staat haar ontzettend goed zeg..
BeantwoordenVerwijderenHopelijk krijg je het nu weer wat rustiger en kan je weer tijd maken voor je hobby en ontspanning..
Groetjes Bianca
Wat een vrolijke tuniek/jurk! Staat je jongedame goed! Je borduursels zijn gewoon erg leuk en orgineel om te geven én te krijgen. Doe je een beetje rustig aan!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi jurkje heb je voor je dochter gemaakt! Veel succes met alles, haal wel af en toe even adem....
BeantwoordenVerwijderenWat een grote dame word dat al! De jurk staat haar goed. Heel leuk.
BeantwoordenVerwijderenEn als je eenmaal gek bent met honden, gaat dat volgens mij niet zomaar weg. Ik vind ze in ieder geval heel leuk.
Groetjes Mariette
Leuk he pubers!! Mijn collega zei altijd"Jenny één troost het word alleen maar erger", haha!! Maar de tuniek is super leuk, mooi stofje!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie stof heb je gebruikt voor het jurkje!
BeantwoordenVerwijderenWat word je dochter groot zeg! Soms gaat het veel te hard, of vind jij van niet? Maar je hebt een hele mooie tuniek, perfect bij haar leeftijd passend gemaakt. Ga ik van de winter ook eens doen denk ik: de wangerooge verlengen.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Danielle
Ps. en o ja, pas je goed op jezelf....niet teveel willen hoor, anders gaat het op een gegeven moment mis.
Wat een mooie tuniek zeg! mooie stof, maar ook het model staat haar super.
BeantwoordenVerwijderenZe is echt al lang of niet? hier groeit er ook 1 tegen de klippen op.
Doe maar rustig aan voor jezelf, denk maar zo: Morgen weer een dag.
Gr, Klazina
Dat staat haar geweldig goed, wat leuk van deze stof heb ik in het najaar ook een jurk voor mezelf gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenHet wordt echt al een hele dame.
De borduurtjes zien er heel lief uit!
Even wat gas terug nemen hebben we zo nu en dan echt nodig, doen hoor!!
Anders loop je je zelf voor bij en krijg je er spijt van.
Groetjes Arjanne