zaterdag 29 november 2014

winterdeken voor Witsy geborduurd

Nu het stilaan kouder begint te worden, heb ik eerst maar eens tijd gemaakt om het deken van Witsy, de pony van onze meiden, te borduren. Teneinde "hun" deken goed te herkennen, vroegen ze om Witsy's naam erop te borduren. Het was de eerste maal met mijn nieuwe borduurmachine dat ik zo'n dikke stof ging borduren, maar het liep als een trein. Ik ondervond geen enkel probleem. Straks gaan we dan samen de meiden verrassen op de manège door het geborduurde deken te brengen. Hopelijk voldoet het aan de wensen en verlangens van onze dametjes, maar echt aan twijfelen doe ik niet. Zolang er iets voor "hun" Witsy is, is alles wel ok.

dinsdag 25 november 2014

wijd uitlopend topje voor Elise

Onlangs liepen we rond in Modecoupon in Sint-Niklaas. Elise liep een beetje doelloos rond. Ze is op zoek naar een eigen stijl, zonder al écht te weten welke richting ze uit wil. Ineens kwam ze bij me met een rol stof die in mijn ogen vrij oud leek voor haar en haar frêle figuurtje. Toen ik vroeg wat ze ervan wilde, antwoordde ze onmiddellijk: "een topje, wijd uitlopend naar beneden toe dat vooraan korter is dan achteraan". Ik moest er even over nadenken.... ik had nooit vermoed dat ze zo specifiek zou zijn en zo goed wist wat ze wou... Uiteindelijk kocht ik het stofje en thuisgekomen, begonnen we een patroon te tekenen. Na enkele pogingen vond ze dat het er goed begon uit te zien (oef!!!). Op een uurtje tijd had mevrouwtje een topje en toen ze het paste, was het meteen goedgekeurd, ook door de mama die initieel niet goed wist wat ervan te denken. Nu heeft ze het topje enkele dagen aangehad op een skinny jeans, met beenwarmers (met laarsjes onder) en ik moet zeggen, mijn meisje (vorige zaterdag 13 geworden), ziet eruit als een diva. Ze weet blijkbaar veel beter welke richting ze uit wil dan mama ooit had gedacht. Misschien moet de mama gewoon wat meer openstaan voor de ideetjes van dochterlief...

woensdag 19 november 2014

Jas - My Image IW1006 - voor mezelf

En hier is ze dan eindelijk... de jas die ik voor mezelf maakte, is eindelijk klaar alleen.... toen ik eraan begon, woog ik een aantal kg meer... en toen ze me vrij nipt leek, heb ik ze maar opzij gegooid. Ze heeft enkele weken in een hoekje gelegen tot ik me wat beter in mijn vel voelde en een aantal kg kwijt was, alleen... Je kan het al raden.... nu zit de jas vrij ruim, maar ik ga ze toch dragen, denk ik. Hier alvast enkele foto's:
Jullie feedback is meer dan welkom. De stof kocht ik op een facebookgroepje, alsook de voering.

zaterdag 8 november 2014

fleece paardrijtrui met naam van pony Witsy

Sinds onze dametjes de trotse eigenaars zijn van pony Witsy, zijn ze nog gekker van paarden en pony's dan voorheen. Een 2-tal weken geleden verwende ik mezelf met een nieuwe borduurmachine, een Brother PR655. Deze moest dringend eens grondig worden uitgetest. Het was Elena zelf die met het idee op de proppen kwam om haar een nieuwe trui te maken voor de paardrijles, eentje waarop stond " I hartje Witsy". Op zoek naar een fleece in mijn gigantische voorraad, kwam ze uit op een fleece die ik vorig jaar kocht op de Nederlandse site www.dekkersstoffen.nl/ . Maar hiermee begon pas de grote uitdaging.... borduur de tekst maar een duidelijk op een fleece waarin zoveel motief zit. Na enig zoeken, wikken en wegen, kwam we uit op een paarse tekst. Het model van de trui was snel gekozen: de Imke van Farbenmix. Het moest in eerste instantie een trui zijn die heel ruim en gemakkelijk zit (ruim moet hij zeker zijn, vooral omdat ze er graag nog enkele pulletjes, t-shirts, of iets anders onder dragen) met bovenstaande foto's als eindresultaat. Ondertussen ben ik bezig aan een identiek exemplaar voor kleine zus Ianka (gelukkig kocht ik voldoende van deze fleece) en voor Elise, die initieel geen trui moest hebben, zijn we vanochtend nog snel naar Modecoupon in Sint-Niklaas gereden om een effen welnessfleece om haar ook dergelijke trui te maken, vanzelfsprekend met dezelfde tekst, ... eigenlijk is het de tekst waar alles om draait. Onze dames zijn dus weer eens gelukkig en de mama ook. Voor het eerst werkte ik zelf met de PE design Next om een borduurtje samen te stellen.